Ons oud papier wordt verscheept naar China, we importeren restafval uit de UK om onze verbrandingsovens bij te stoken en zwerfplastic uit Zwitserland wordt via de Rijn meegevoerd naar de Noordzee. Afval kent geen landsgrenzen. Dus waarom zouden we onze kennis over afval en recycling beperken tot diezelfde langsgrenzen?
Dat is het motto van het Europese programma Renew2020, waarin bedrijven uit 4 landen kennis uitwisselen met 20 jonge ondernemers uit Europa. Laura is als deelnemer geselecteerd voor het programma en reist daarom namens Buurman stad en land af om meer te leren over de best practices in afval-management, recycling en hergebruik. De eerste 'mobility session' was in Treviso, Italië, waar ze te gast waren bij Contarina, een vooruitstrevend afvalverwerkingsbedrijf die door middel van educatie en bewustwording het recyclingpercentage van huishoudelijk afval heeft weten te verhogen naar 86% - een koploper op Europees niveau. In mei was de tweede bijeenkomst, dit keer in Cakovec, Kroatie. Hieronder een kort verslag van Laura:
"De ontvangst in Cakovec verloopt heel anders dan in Treviso. Waar Italianen zichzelf graag op de borst kloppen voor hun behaalde resultaten, lijken ze in Kroatie het gevoel te hebben dat ze qua afvalmanagement 1-0 achter staan op "het westen". Introductiepraatjes beginnen met zinnen als "we zijn uiteraard nog lang niet zo ver als jullie, maar we doen hard ons best". Maar is dat wel terecht? De stortplaats die we bezoeken is inderdaad geen pretje. Bergen aan afval, huizenhoog, waar de wind fladderende plastic zakjes en een intense stank onze kant op jaagt. Maar er is verbetering in zicht; naast de stortplaats wordt een nieuw recyclingcentrum gebouwd. Sinds een aantal jaar haalt het gemeentelijke afvalbedrijf 7 verschillende soorten afval op, aan huis - daar kunnen ze bij ons nog een puntje aan zuigen - en deze worden hier op locatie netjes gesorteerd, gebundeld en weer doorverkocht aan de recyclingindustrie. Een interessant gegeven: niks wordt hier verbrand. Waar in Nederland het verbranden van afval, en daarmee laten 'verdwijnen' van alle grondstoffen, wordt verkocht onder de noemer "thermisch recyclen", kennen ze hier het fenomeen verbrandingsovens niet. De omslag naar een duurzamer afvalbeleid gaat dus direct via de route van sorteren en recycling. Het gevolg? Dat we over een paar jaar als West Europa waarschijnlijk massaal opkijken naar de bloeiende recyclingindustrie van Oost Europa terwijl het ons niet lukt om onder het juk van de afvalverbrandingsovens en haar sterke lobby uit te komen...
Een ander sprekend voorbeeld is de non-profit organisatie HumanaNova, die textielafval upcycled tot nieuwe producten. Ze doen dit uitsluitend met mensen met een arbeidsbeperking of die werkeloos zijn geraakt na het verdwijnen van de textielindustrie uit Cakovec. Een organisatie zoals er in Nederland misschien verschillende bestaan, maar die in Kroatië uniek is in haar soort. Sociale tewerkstelling staat hier namelijk niet of nauwelijks op de politieke agenda, dus moet HumanaNova zelf de broek ophouden. En dat lukt ze goed, met 17 mensen in dienst en bijna 10 ton aan gerecycled textiel op de teller. Behalve geupcyclede producten - zoals schorten, sloffen en tassen - maken de dames van het naaiatelier ook allerlei nieuwe merkkleding voor Kroatische kledinglabels, die al jaren tevreden klant zijn. Zo draagt iedereen zijn steentje bij en kan HumanaNova andere sociale ondernemers uit binnen- en buitenland inspireren om niet alleen aan Planet en Profit te denken maar vooral ook aan People."
>> Begin juli is de volgende mobility session, in Rotterdam dit keer, waar we als Buurman samen met SuperUse en Blue City de hele club mogen verwelkomen!